We hoorden het vaak de laatste dagen, “we mogen weer”. Dat gold helaas niet voor iedereen. Door Corona miste Witte Ster vandaag 2 basisspelers (Sven van Weesenbeek en Tim van Olst) die wij echt misten. Witte Ster mocht dus weer maar helaas nog niet met iedereen. Wat wel noemenswaardig is, is dat Martijn Meijs na langdurig blessureleed vandaag zijn rentree maakte in Heren 1.
Doel vandaag was om in ieder geval een betere dekking neer te zetten dan de heenwedstrijd en de afronding moest ook beter, daar schortte het in Nijmegen ook aan. Het was in het begin nog even aftasten en wennen. Zo scoorde Roy Meijs pas na 8 minuten het eerste velddoelpunt. De doelpunten daarvoor waren allemaal door Davey Kuijten gescoord uit een penalty. Hier liet zich langzaam ook het euvel zien vandaag, Witte Ster creëerde genoeg kansen, echter was de keeper van Hastu regelmatig een sta in de weg en soms miste Witte Ster volledig het doel. Aan de andere kant, als je niet schiet kun je ook niet scoren, Witte Ster creëerde dus wel kansen. Wat vandaag uitstekend ging, was de dekking, er werd erg hard gewerkt en Hastu had moeite om door de dekking heen te komen. Kwam Hastu door de dekking dan stond daar altijd nog Stijn van Gulik die puik keepte vandaag. Al met al was het met de rust 8-11.
Witte ster moest dus wel wat zaken aanpassen om de tweede helft naar zich toe te trekken.Door een aantal gemiste kansen van Witte Ster kreeg Hastu in de omschakeling in de tweede helft de kans om uit te lopen op witte Ster, zodoende kwamen zij op een 10-15 voorsprong. Het momentum lag bij Hastu en het was zaak daar iets aan te veranderen. Witte Ster ging met 2 cirkellopers spelen en dat had effect. Hastu had geen grip op de cirkellopers of de inkomende opbouwers. In de dekking werd er knalhard gewerkt en dat leverde resultaat op, Witte Ster kroop langzaam dichterbij en zo stond het 10 minuten voor tijd knap 16-16. Het was nu zaak voor Witte Ster om door te drukken. Helaas lukte dat niet.
Witte Ster verviel weer in het missen van kansen en te gehaast afronden waardoor Hastu de kans kreeg (en pakte) om uit te lopen op Witte Ster. De laatste 5 minuten waren erg hectisch, zo ook voor de scheidsrechters. Het was een mooi gevecht (voor de neutrale toeschouwer) voor de winst, met dubieuze schoten (paal, paal, paal) en dubieuze doelpunten (onderkant lat, met stuit de goal uit) die pasten bij deze spanning. Na 2 afstandschoten van Hastu, die doel troffen, was er te weinig tijd voor Witte Ster om de stand gelijk te kunnen trekken. De eindstand van 19-22 voelde dan ook als een teleurstelling.
