Op een trainingsavond een wedstrijd spelen geeft altijd een andere dynamiek dan in het weekend spelen. De tegenstander van Witte Ster was Aristos uit Amsterdam op dinsdag 3 mei. Vooraf was het de nummer 12 tegen de nummer 13. Je zou zeggen een wedstrijd tegen degradatie. Witte Ster heeft echter 5 wedstrijden minder gespeeld dan de meeste teams en behoort met hun verliespunten ergens rond plek 5 te staan. Het was voor Witte Ster dus ook zaak deze wedstrijd winnend af te sluiten, om in ieder geval optisch, van de laatste plaatsen af te komen. Aristos speelt tegen degradatie en dat was te zien. Er stonde maar liefst 16 mensen op het wedstrijdformulier ende oude garde was weer eens van stal gehaald, omdat (blijkbaar) de huidige selectie het amper voor elkaar krijgt om zich te handhaven. Wel mooi om te zien, dat de bereidheid van de echte clubiconen groot is om deze club in de eerste divisie te houden. De wedstrijd an zich was er een met verschillende gezichten. Tot 20 minuten was het gewoon een echte wedstrijd, die gelijk op ging. Toen stond het 8-8, Aristos liep net steeds een doelpuntje voor maar werd steeds gelijk gemaakt door Witte Ster. Daarna waren het de 10 doldwaze minuten voor Witte Ster waarin de dekking floreerde en in de aanval Kevin Okkers en Davey Kuijten, het verschil maakten. Het was een walk-over die uiteindelijk tot een ruststand van 17-11 leidde. Vlak voor rust kwam David Joosen er in om Thijs te vervangen. 2 balcontacten zorgden voor 2 doelpunten. Naar later bleek, beslissende doelpunten).
Zoals ik al vermeldde was het een wedstrijd met 2 gezichten. Na rust was het vooral Aristos die de smaak te pakken had. Zij hadden in een kwartier tijd een run van 1-9. Witte Ster werd op dat moment volledig overlopen en liep vooral tegen de keeper van Aristos te spelen. John Besseling was een echte sta-in-de-weg en wij waren blij dat hij er pas de tweede helft in kwam. Penalty’s werden gestopt, vrije kansen werden gekeerd knook slecht afgerond. Het after-effect was groter, namelijk dat we tegen onszelf aan het handballen waren en niet meer tegen Aristos. In de laatste 10 minuten ging er echter een wekker af en die zorgde ervoor dat de dekking weer stond zoals die moest zijn. Daar begint het allemaal mee en dat was uiteindelijk ook de basis voor de overwinning. Vanuit die dekking liet Sven van Weesenbeek zien, dat je ook op 80% een wedstrijd kan beslissen. 3 doelpunten, in de break, in de laatste 10 minuten zorgde ervoor dat Witte Ster langzaam weer een voorsprong kreeg. Met nog 1,5 minuut te gaan maakte Sven van Weesenbeek de 23-21, dat normaliter voldoende voor een overwinning moet zijn. Zo ook vandaag, er werd nog wel tegen gescoord door Aristo maar het laatste schot in de wedstrijd, voor een gelijkspel, werd kundig door Davey Kuijten opgevangen met zijn 6-pack, die even getest werd op dat moment. Veelzeggend was dat een speler die de hele wedstrijd amper op het veld had gestaan, het laatste schot mocht nemen. Na deze overwinning is Witte Ster naar de 10de positie gestegen, die meer passend is bij de kwaliteiten van dit team.